Ontologizacja i hipostazowanie zła w filozofii Kanta i Tischnera
W przeciwieństwie do dzieł o innym charakterze, książka filozoficzna zawiera zazwyczaj elementy trzech zadań, jakie filozof, przystępując do zadanego sobie tematu, powinien wykonać. Są to zadania ekspozycyjne, interpretacyjne oraz interwencyjne; odpowiednio do proporcji między tymi zadaniami, można wyróżnić trzy zasadnicze sposoby pisania, którym można przypisać analogiczne nazwy. Dzieło akademickie winno z zasady koncentrować się na pracy ekspozycyjnej i interpretacyjnej; ewentualnych sprawczych efektów interwencyjnych oczekiwać należy głównie po recepcji jego treści. Wzmianka o tej sprawie jest uzasadniona z dwóch powodów. Pierwszy to ten, że w swojej książce poświęconej filozofii Immanuela Kanta i Józefa Tischnera [1] , Aleksander Bobko postępuje zgodnie z zasadą obowiązującą pisarza akademickiego, ograniczając się zasadniczo do zadania ekspozycyjnego i interpretacyjnego. Drugi powód ma związek z tym, że jeden z bohaterów jego książki, Tischner, w swoich pracach akademickich